Huatugou

O 8 rano z parą chinczykow zapakowalam sie do taksowki osobowej, ktora na pierwszy rzut oka nie powinna dojechac do najblizszego skrzyzowania. Musialam uszczelnic kurtką tylne lewe drzwi, bo po 20 min jazdy pokryta byłam piaskiem pustyni... Po 2 godzinach kierowca zatrzymal sie w bardzo malym miasteczku i tam czekalismy 4h na inne auto, poniewaz ten nie mogl dalej jechac z powodu tablic rejestracyjnych. Okazuje sie, ze aby przejechac do innej prowincji, kierowca musi miec odpowiednie pozwolenie, ktore pokazuje na roznych punktach kontrolnych. Dotyczy to takze kierowcow panstwowych autobusow, kursujacych na dalekich trasach. Samochod "zastępczy" okazal sie dla mnie wybawieniem, bo bylo w nim znacznie wiecej miejsca, aczkolwiek nadal nie wzbudzal mojego zaufania co do pokonania trasy kamienista drogą przez pustynie, ktorej tak naprawde nie było... Niewątpliwie nie był to jeep z napędem na 4 koła a tylko busik jakimi w Polsce jeździ straż miejsca. O 12:00 podroż została wznowiona i o 20:00 dobiegl koniec mojej podrozy drogą nr.G315! Dotarłam do Huatugou w prowincji Qinghai, malej miejscowosci otoczonej szybami naftowymi gdzie mialam problem z zakwaterowaniem. Dopiero w trzecim hotelu mieli formularz pozwalający przyjąc zagranicznego turyste...

Komentarze (0)